Državna revizorska institucija u izveštaju o svrsishodnosti poslovanja navodi da je od 2021. do 2024. godine u sisteme za navodnjavanje u javnoj svojini uloženo preko 58 miliona evra. Međutim, zbog kašnjenja u donošenju planskih dokumenata i tehničke nefunkcionalnosti pojedinih sistema, njihovo upravljanje nije dalo očekivane rezultate.
Sistemi za navodnjavanje u javnoj svojini izgrađeni su na površini od oko 105.000 hektara, što je manje od šest odsto zemljišta koje ima povoljne uslove za navodnjavanje. Ipak, zbog neodržavanja i nebrige vlasnika i korisnika, u funkciji je značajno manja površina, utvrdili su revizori. Prema podacima Republičkog zavoda za statistiku, od planiranih 160.000 hektara poljoprivrednih površina za navodnjavanje u okviru Akcionog plana za sprovođenje Strategije upravljanja vodama za period 2021–2023. godine, realizovano je samo 30 odsto tog plana. Uprkos kapitalnim ulaganjima od preko 58 miliona evra, pojedini sistemi za navodnjavanje nisu stavljeni u funkciju. Veliki broj izgrađenih sistema nije pušten u upotrebu, iako je završena izgradnja fizičkih objekata, među kojima su brana i akumulacija „Mali Iđoš“, crpna stanica „Mali Iđoš 2“, podsistem „Srbobran“ i sistem „Jaseničke kapi“.
Dodatni problem predstavlja kašnjenje u izradi ključnih planskih dokumenata, među kojima je i program navodnjavanja i odvodnjavanja u Republici Srbiji do 2032. godine. Dokument je, i pored obezbeđene tehničke podrške od 1,2 miliona evra bespovratnih sredstava, i dalje u fazi izrade. Javna vodoprivredna preduzeća nisu uspostavila potpunu evidenciju o sistemima za navodnjavanje, niti su u registar vodnih objekata unela sve kanale i crpne stanice. Većina sistema nije preneta na upravljanje JVP „Srbijavode“ Beograd zbog lošeg fizičkog stanja i nedostatka dokumentacije.
Uprkos značajnim ulaganjima, planirano povećanje navodnjavanih površina nije postignuto, jer svi novoizgrađeni i rekonstruisani sistemi nisu pušteni u rad. To ugrožava ostvarenje strateških ciljeva u poljoprivredi i upravljanju vodama. Za razliku od drugih evropskih zemalja, Srbija ima veoma nisku zastupljenost navodnjavanja. U 2022. godini navodnjavano je svega oko dva odsto obradivog zemljišta. Najveći sistemi nalaze se u AP Vojvodini, pre svega u Bačkoj i Banatu, gde se navodnjava oko 75 odsto površina zahvaljujući kvalitetnom zemljištu i tranzitnim vodama (Dunav, Tisa, Sava). Prema podacima Republičkog zavoda za statistiku, u 2024. godini ukupna površina koja se navodnjava iznosi 48.668 hektara, što je manje od 20 odsto planiranih količina za navodnjavanje do 2034. godine.
