Političar i književnik Vuk Drašković nedavno je objavio autobiografiju pod nazivom ,,Ožiljci života’’. Na pitanje koji su ožiljci najupečatljiviji i čega se najviše prisećao dok je pisao rekao je da su to zločini tokom devedesetih godina, najpre zločini nad njegovom porodicom i članovima stranke.
Autobiografija Vuka Draškovića ,, Ožiljci života” govori o prelomnim godinama nove srpske istorije sažima buran period od devedesetih naovamo. Od opisa detinjstva i studentskih dana, preko novinarskih angažmana u zemlji i svetu, uz osvrte na književno stvaralaštvo, svedoci smo lične i nacionalne drame koja se odvijala tokom tri protekle decenije. Koji ožiljci su najupečatljiviji i čega se najviše prisećao dok je pisao pitali smo autora Vuka Draškovića.
Iz pera Vuka Draškovića izašlo je potresno svedočenje ne samo o njegovom burnom životu, nego i o mnogim drugim ključnim ličnostima koje su stvarale savremenu istoriju Srbije sa upečatljivim naglaskom na zbivanja devedesetih godina prošlog veka. Ovi memoari se čitaju kao dirljivo i gorko svedočenje protiv zaborava, a zaborav je ubistvo istine, istakao je Drašković. Pišući Ožiljke života uverio sam se u to da je najteže pamtiti zlo, a devedesete su zlo kog sam se u knjizi najviše sećao i koje najviše boli. Kada sam formirao SPO sudario sam se sa zlom i zlo se sudarilo sa mnom. To su te devedesete… – naglasio je Vuk Drašković.
