Mere prevencije suše u voćarstvu podrazumevaju pravovremenu primenu niza mera, od izbora sorti, đubrenja, kontrole bujnosti i rodnosti, zasenjivanja, do zaštite…
U proizvodnji voća, u borbi protiv suše treba primeniti sve raspoložive agrotehničke mere koje imaju preventivni karakter.
Najznačajnije mere prevencije su: Izbor vrsta tolerantnih na sušu kao što su breskva, kajsija, badem, orah, dunja, višnja, trešnja, šljiva, vinova loza; Izbor sorte ranog i srednje ranog vremena sazrevanja; Izbor podloge – sejanac badema, vinogradarske breskve, divlje kruške, belog gloga, magrive, divlje trešnje, džanarike, oskoruše; Meliorativno đubrenje stajnjakom; Održavanje zemljišta u stanju jalovog ugara ili kombinacija sa primenom herbicida ili zastiranje u zoni redova (redovno suzbijanje korova); Pravovremena zaštita od štetočina i prouzrokovača bolesti; Kontrola bujnosti i rodnosti proređivanjem cvetova i plodova; Zaštita od prejakog sunčevog delovanja primenom mreža za zasenčivanje.
Navodnjavanje je neophodno u područjima sa padavinama ispod 500 mm godišnje. Potrebno je poznavati specifičnu potrošnju voćne vrste koja se navodnjava i uzeti u obzir agroekološke uslove. Kritične faze su: 12-14 dana po precvetavanju, posle junskog opadanja plodova, 15-20 dana pre botaničke zrelosti , 15-20 dana pre prestanka rasta. Mlade voćke su osetljivije od starijih, kao i rodne od nerodnih. Najpovoljniji sistem za navodnjavanje je sistem kap po kap. Neophodno je imati podatke o vodnim kapacitetima zemljišta kao što su poljski vodni kapacitet i vlažnost uvenuća u zoni korenovog sistema. Potrebno je odrediti dubinu korenovog sistema, tj. zonu kvašenja zemljišta, kao i dozvoljeno isušivanje.
